คุณเป็นบุคคลที่มีอิสระ บุตรของพระเจ้า สิ่งมีชีวิตจากสวรรค์ คุณต้องตัดสินใจด้วยตัวคุณเอง คุณอยากจะรู้แจ้งแค่ไหน และคุณต้องการทำงานเพื่อมัน แค่ไหน คุณต้องการเพื่อจดจำตัวตนที่ยิ่งใหญ่ ของคุณมากเท่าไหร่ แทนที่จะเป็นทาสทุกวัน การเป็นทาสของโลกทางกายภาพนี้ และแสดงความยิ่งใหญ่ของคุณ ด้วยร่างกายนี้
มันตลก ตอนนี้สุนัขของฉันดีขึ้นแล้ว เมื่อคืนหมาตัวเล็กสองตัว อยู่กับฉัน พวกเขาผลัดกัน และปกติท้องของเธอ มีขนาดเล็กและแฟบมาก แม้ว่าเธอจะกินขนมขบเคี้ยว เธอกินอาหารแล้วก็ขึ้นมา ฉันให้ขนมและน้ำแก่เธอ น้ำสะอาด และถ้ามันสกปรกฉันก็เปลี่ยน ฉันต้องทำความสะอาดมัน แล้วทำความสะอาดพื้น ฯลฯ เมื่อคืนเธอเอาแต่กิน กินเหมือนเธอไม่เคยเห็นอาหาร มาเป็นสิบปี ปกติ เธอไม่กินแบบนั้น เธอกินช้า ทีละชิ้น เมื่อวานนี้ เธอกินทุกอย่างทั้งหมด ทุกอย่างออกมา จากที่นี่และที่นั่น อาหารทั้งหมด และเคี้ยว เคี้ยว เคี้ยว และทุกสิ่งที่ยื่นออกมา มันตลกมาก และฉันก็หัวเราะ ฉันพูดว่า “ห๊ะ คุณกำลังทำอะไรอยู่?” ตลกมาก ตลก และเธอยังอยากกินอีก ดังนั้นฉันมองไปที่ท้องของเธอ และพูดว่า "ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่! คุณไม่สามารถกินได้อีกแล้ว” และฉันก็หัวเราะด้วย ฉันพูดว่า “อะไรนะ? ท้องของคุณแบบนี้ แล้วคุณยังอยากกินอีกหรือ? ไม่นะ! พรุ่งนี้โอเคไหม?” แล้วเธอก็โอเคกับสิ่งนั้น แต่จริง ๆ แล้ว ท้องของเธอแฟบ มันกลายเป็นเหมือน ไม่มีเส้น ระหว่างกระเพาะอาหาร และซี่โครงหรือหลังอีกต่อไป ทุกอย่างเป็นเหมือนชิ้นเดียว เหมือนเค้ก รวมกันแบบนั้น และเธอก็ยังอยากกิน คืนที่แล้ว ฉันพูดว่า “เธอเป็นอะไรไปเนี่ย?" คุณ! ฉันเลิกให้เพราะ ฉันให้มากเกินไปแล้ว ของว่างแล้วก็ขนมขบเคี้ยวเวจจี้ สำหรับฟัน สองสามครั้งแล้ว ฉันพูดว่า “ไม่มีแล้วได้โปรด ไม่มีแล้ว คุณสามารถ ถู ๆ ถู ๆ ถู ถู ข่วน ข่วน เธอทำสิ่งนั้น แต่เธอไม่สามารถ มีอาหารมากมายเพิ่มอีก” ดังนั้น เธอจึงมีความสุขกับสิ่งนั้น แล้วเธอก็มีความสุข เพื่อเอาขาของเธอออกและ “ตกลง คุณถูได้ทุกที่ ที่คุณต้องการ ทุกที่ที่เป็นไปได้ ฉันชอบ” เพลิดเพลินกับ แต่ฉันบอกว่า “ฉันไม่มีเวลามากในการถูคุณ ดังนั้นเมื่อใดก็ตามที่ฉันถูคุณ รู้สึกโชคดีแล้ว ไม่ว่าฉันจะทำเวลาใด”
ฉันไม่รู้สึกเหมือน ฉันเป็นคนดูแลที่ดีมาก ฉันไม่มีเวลา ที่จะเดินไปกับพวกเขา มีเพียงแค่ผู้ช่วย ที่เดินและให้อาหารพวกเขา และพาไปหาหมอ ขอบคุณพระเจ้าสำหรับสิ่งนั้น ไม่งั้นฉันไม่คิดว่า คุณเคยเห็นฉัน หมาเจ็ดตัวเป็นงานที่เยอะ เหมือนเด็ก ๆ ฉันไม่มีลูก และตอนนี้ฉันมีสิ่งนี้ โอ้ ฉันคิดว่าคล้ายกันมาก และพวกมันไม่โตเลย พวกเขาไม่โต เข้าสู่วัยรุ่นหรืออะไรเลย พวกเขาเป็นเด็กเล็กตลอดไป ซุกซนเสมอ ต้องการสิ่งนี้ ต้องการสิ่งนั้น ต้องการที่จะอยู่รอบ ๆ อยากกระโดดขึ้นเตียง ต้องการให้ถูพุง ต้องการเกาที่นี่ อยากเกาหู นวดที่นี่และที่นั่น ตลอดเวลา ไม่เคยเพียงพอ ฉันเหนื่อยเสมอ แต่พวกเขาไม่เคยเหนื่อย เหมือนเด็ก ๆ เช่นเดียวกับเด็กวัยเตาะแตะ พวกเขาไม่เคยเหนื่อย หรือเด็กสองสามขวบ พวกเขาไม่เคยเหนื่อย
พูดถึงสุนัขของฉันกู๊ดเลิฟ ฉันขอขอบคุณพวกคุณทุกคน เพราะครั้งที่แล้ว เมื่อเราคุยกัน ฉันพูดถึงสุนัขของฉัน และพวกคุณ หนึ่งหรือสองคนพูดว่า “เราได้อธิษฐาน ให้ท่านอาจารย์” ฉันพูดว่า “แต่ทำไม?” และฉันคิดว่ามีพี่สาว จากไอร์แลนด์ ไอริชผมบลอนด์ เธอบอกฉันว่า “เพราะท่านกำลัง ผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบาก” และฉันรู้สึกประทับใจมาก ฉันรู้สึกตื้นตันใจมาก ฉันลืมที่จะกล่าวขอบคุณ ดังนั้น วันนี้ฉันขอบคุณเธอ ฉันขอขอบคุณทุกคน ที่ช่วยฉันอธิษฐาน ให้สุนัขของฉันและให้ฉัน ฉันก็ไม่สบายด้วยเช่นกัน เพราะความกังวล ความเครียด เมื่อคุณเครียด คุณมีความเจ็บปวดที่นี่และที่นั่นด้วย และคุณมีกรดไหลย้อนขึ้นมา เผาหลอดอะไรของคุณที่นี่ ตอนนี้ดีขึ้นมากแล้ว และคุณไม่รู้ มายาเป็นเพียงแค่ ทุบตีทั้งหมดนั้น ใช้ผู้ช่วยของฉันสำหรับสุนัข และอื่น ๆ อีกมากมาย รบกวนฉันมาก มากมาก และใช้กลวิธีความกลัว กลยุทธ์ที่ทำให้ตกใจและ ทุกสิ่งทุกอย่าง - ส่งเสียง เสียงแปลก ๆ เสียงผิดปกติในเวลากลางคืน รบกวนสมาธิของฉัน ทุกอย่างเหล่านั้น เมื่อคุณมีปัญหา มันดูเหมือนว่าจะมีปัญหามากขึ้น แต่เมื่อคุณโชคดี ไม่เหมือนคุณมี โชคดีเพิ่มขึ้น ใช่ไหม? นั่นคือสิ่งที่เราพูด ในเอาหลักหรือเวียดนาม เราพูดว่า “โชคไม่ได้มาพร้อมกัน ปัญหาเท่านั้น มาด้วยกันเสมอ”
พอแล้ว! มาเข้าธุระกันเถอะตอนนี้ หมายถึงธุระ นี่ไม่ใช่คนที่อ่าน เป็นการอ่านอีกแบบหนึ่ง ชีวิต ราวกับว่ามันยังไม่ ซับซ้อนเพียงพอ ฉันต้องมีสองอัน แว่นตาสามคู่:อันหนึ่งสำหรับแสงแดด อันหนึ่งสำหรับป้องกัน และอีกอันหนึ่งเอาไว้อ่าน อันนี้ดีจัง ชายคนหนึ่งเขามาซื้อ แว่นตา เขาพูดว่า “ฉันได้ยินว่าคุณขาย แว่นอ่านหนังสือ เพื่อให้คนอ่านง่ายใช่มั้ย?” พนักงานขายจึงพูดว่า “ใช่ แน่นอน เรามีแว่นอ่านหนังสือ จำนวนมากที่นี่ คุณชอบอันไหน” ดังนั้นเขาเลือกหนึ่ง และเขาก็สวมมัน จากนั้นเขาก็หยิบหนังสือ และพยายามอ่าน และเขาพูดว่า “เป็นไปได้อย่างไร ฉันยังอ่านอะไรไม่ออก?” พนักงานขายจึงพูดว่า “ด้านนี้ครับ ด้านนี้” และ “ฉันยังอ่านอะไรไม่ออก” ชายคนนั้นจึงพูดว่า “บางทีคุณอ่านไม่ออกเลย?” ดังนั้น ลูกค้าจึงพูดว่า “ถ้าฉันอ่านได้ ฉันจะไม่จำเป็นต้อง ซื้อของเหล่านี้” ดังนั้น มันไม่ใช่แว่นตา ที่ช่วยคุณให้อ่านได้มันคือ ความสามารถในการอ่านของคุณ
เช่นเดียวกันไม่ใช่พุทธะ ที่ทำให้คุณเป็นพุทธะ มันคือตัวคุณเอง คุณมีมันอยู่ในตัวคุณ และคุณต้องรู้วิธี ที่จะเอาพุทธะนั้นออกมาอย่างไร เพื่อทำงานให้คุณ ฉันแค่แสดงให้คุณเห็นว่าทำอย่างไร แต่ฉันไม่สามารถทำสมาธิให้คุณได้ ฉันไม่สามารถรู้แจ้งแทนคุณได้ มิฉะนั้น เพียงแค่ฉันรู้แจ้งและ ไม่มีใครต้องทำอะไร คุณเป็นบุคคลที่มีอิสระ บุตรของพระเจ้า สิ่งมีชีวิตจากสวรรค์ คุณต้องตัดสินใจด้วยตัวคุณเอง คุณอยากจะรู้แจ้งแค่ไหน และคุณต้องการทำงานเพื่อมัน แค่ไหน คุณต้องการเพื่อจดจำตัวตนที่ยิ่งใหญ่ ของคุณมากเท่าไหร่ แทนที่จะเป็นทาสทุกวัน การเป็นทาสของโลกทางกายภาพนี้ และแสดงความยิ่งใหญ่ของคุณ ด้วยร่างกายนี้ คุณต้องจำไว้ว่า คุณมาจากสวรรค์ คุณต้องจำไว้ว่า คุณยิ่งใหญ่มาก คุณต้องจำไว้เสมอ ถึงแม้ว่า คุณอาจไม่เชื่อ เพราะคุณคุ้นเคยกับ ตัวตนที่ต่ำต้อยมากเกินไป ซึ่งคุณไม่สามารถเชื่อว่า คุณเป็นบางสิ่งที่ มากกว่าแค่ร่างกาย แต่คุณต้องจำไว้ พระพุทธเจ้าทั้งหลายตรัสไว้ว่า คุณมีพุทธะอยู่ภายใน อาจารย์ทุกคนบอกว่าคุณมีสวรรค์ พระเจ้าอยู่ในตัวคุณ พวกเขาจะโกหกคุณทำไม? คุณต้องไม่ลืมว่า คุณยิ่งใหญ่มาก คุณคือพุทธะ หรืออาจจะยังไม่ตระหนักถึงพุทธะ แต่คุณเป็นพุทธะ และคุณจะเป็นพุทธะ ในแบบที่คุณเป็น คุณต้องจำไว้ เชื่อหรือไม่เชื่อ คุณควรจำไว้ตลอดเวลา ฉันรู้ว่ามันยาก เพราะคุณยุ่ง และคุณก็เคยชิน กับร่างกาย แต่คุณต้องจำไว้
สำหรับฉันมันตรงกันข้าม ฉันต้องจำไว้ ว่าฉันอยู่ที่นี่ในโลก และฉันต้องทำงานของฉัน เช้านี้ ยากมากสำหรับฉัน ที่มาที่นี่เพื่อพบคุณ นอกเหนือจากปัญหาทั้งหมด ที่ฉันต้องจัดการ รถฉันเสีย ยางแตก บนทางหลวง โชคดีที่ไม่มีรถ ข้างหลังขับรถเร็ว
มันคืออะไร ที่รัก? ( ฉันแค่อยากจะถามว่า มันจะเป็นอย่างไรสำหรับเรา ตอนนี้เมื่อมายาหายไป? มีผลอย่างไรที่... ) ฉันบอกคุณไปแล้ว คุณจะรู้สึกดีขึ้น ง่ายขึ้น ( ด้วยสมาธิของเรา และกับเรา ) ใช่ แน่นอน! คุณคิดอย่างไร? ( โอ้ พระเจ้า ฉันรักสุนัขของท่าน และฉันเสียใจมาก กับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ต้องขอบคุณสุนัขของท่าน ที่ตอนนี้เราไม่มีมายาอีกต่อไป และพลังงานเชิงลบ ) ใช่ แต่แล้ว เรามีความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่ ตอนนี้เราโทษใครไม่ได้แล้ว ( ขอบคุณค่ะ ) ตอนนี้คุณอยู่ด้วยตัวคุณเอง ดังนั้นคุณต้องระวัง คุณพูดอย่างไรคุณแสดงออกอย่างไร คุณคิดอย่างไร คุณคือพุทธะ แต่คุณลืมไปแล้ว คุณเป็นบุตรของพระเจ้า คุณลืมไปแล้ว ดังนั้นตอนนี้คุณต้องทำงานหนัก เพื่อที่จะจำมัน มายาพยายามขัดขวางคุณ แต่ตอนนี้คุณเป็นอิสระมากขึ้น ดังนั้นคุณต้องจำไว้ และทำงานหนักบางทีมันอาจเร็วกว่า สำหรับคุณในตอนนี้ที่จะตระหนักถึง ตัวตนของคุณมากกว่า แต่ก่อน
และคนข้างนอกง่ายกว่า สำหรับพวกเขาที่จะเป็นเพื่อน ซึ่งกันและกัน เพื่อพูดคุยเกี่ยวกับสันติภาพ และพวกเขากำลังช่วยเหลือซึ่งกัน และกันมากขึ้นเรื่อย ๆ ในขณะนี้ คุณรับชมโทรทัศน์สุพรีมมาสเตอร์ คุณจะเห็น ข่าวเชิงบวกเพิ่มมากขึ้นตอนนี้ และในอเมริกา พวกเขากล่าวว่า 49% ของประชากร ชาวอเมริกัน ไม่กินเนื้อสัตว์ หรือดื่มนมวีแกนตอนนี้ นมจากพืช เช่น นมอัลมอนด์ น้ำนมข้าว ข้าวโอ๊ต นมทุกชนิด นมถั่ว สี่สิบเก้าเปอร์เซ็นต์ ของชาวอเมริกันที่ทำเช่นนั้น พวกเขาทำการวิจัย และพวกเขาก็ทำเช่นนั้น และ 70% ทั้งไม่กินเนื้อสัตว์ หรือผลิตภัณฑ์จากสัตว์อีกต่อไป หรือละทิ้งอย่างช้า ๆ ในตอนนี้ นั่นเป็นเรื่องใหญ่มาก ๆเรื่องใหญ่ โอเค นี่เป็นเรื่องใหม่
คุณต้องไม่มีวันลืม แม้ว่ามันจะยาก แม้ว่าคุณจะไม่เชื่อว่า คุณคือพุทธะ คุณคือนักบุญผู้ยิ่งใหญ่ คุณควรจำไว้ สิ่งที่ฉันพูดกับคุณ ถ้าคุณไม่เชื่อฉัน เชื่อในพระเยซู พระเยซูตรัสว่า “สิ่งที่ฉันทำ คุณสามารถทำได้ดีกว่า” และ “คุณคือบุตรของพระเจ้า และพระวิญญาณบริสุทธิ์ อาศัยอยู่ในตัวคุณ” ดังนั้น เชื่อพระเยซู และพระพุทธเจ้าตรัสว่า “ฉันบรรลุความเป็นพุทธะแล้ว และคุณจะบรรลุเช่นกัน คุณคือพุทธะในอนาคต” ดังนั้นจงเชื่อในตัวตนที่ยิ่งใหญ่เหล่านี้ อาจารย์ทุกคนพูด คุณคือบุตรของพระเจ้า ไม่มีใครพูดว่า เราเป็นบุตรของปีศาจ ดังนั้นคุณต้องจำไว้ และถ้าเราเป็น บุตรของพระเจ้ามันก็หมายความว่า อย่างน้อยเราก็เป็นเหมือนพระเจ้า ถ้าไม่อยู่ข้างนอกก็ข้างใน ภายนอกเป็นเพียงตัวละครบางตัว ที่คุณเกิดมาพร้อมกับมัน หรือสืบทอดมาจากพ่อแม่ หรือสถานการณ์ หรือภูมิหลังหรือการศึกษา ข้างในคุณบริสุทธิ์ คุณคือพระเจ้า คุณคือก็อดเสส และเทพเจ้า เทพธิดา คุณคือนักบุญ และคุณคือพุทธะ พระโพธิสัตว์
มีเรื่องราวที่ ฉันอ่านที่ไหนสักแห่ง เกี่ยวกับชายคนหนึ่งที่เพิ่งเดิน ที่ไหนสักแห่งในป่า และเขาเห็นไข่นกอินทรีขนาดใหญ่ และเขาก็พามันกลับบ้าน และนำมารวมกัน กับไข่ไก่ แล้วแม่ไก่ ก็ฟักออกมาด้วยเช่นกัน ฟักไข่ทั้งหมดด้วยกัน แล้วเมื่อถึงเวลา ไก่ทั้งหมดออกมา นกอินทรีก็ออกมาด้วย ทั้งหมดออกมาพร้อมกัน และนกอินทรีอาศัยอยู่ กับไก่แน่นอน กินสิ่งที่ไก่กิน เดินเหมือนไก่ พูดเหมือนไก่ และวิ่งไปเหมือนไก่ และวันหนึ่งนกอินทรี อายุมากแล้ว แล้ววันหนึ่ง เขามองขึ้นไปบนท้องฟ้า เขาเห็นนกอินทรีบางตัว นกอินทรีตัวจริงที่บินอยู่บนท้องฟ้า และเขาถามไก่ว่า ไก่ที่แก่กว่า ผู้มีความรู้มากกว่า “พวกนั้นคือใคร?” ไก่ที่แก่กว่าพูดว่า “นั่นคือนกอินทรี พวกมันคือราชาแห่งนก พวกเขาสง่าผ่าเผย พวกมันบินอยู่บนท้องฟ้า พวกเขาไปจาก ภูเขาลูกหนึ่งไปอีกลูก พวกเขากินอาหารบริสุทธิ์ และพวกเขาดื่ม จากสายน้ำที่บริสุทธิ์ที่สุด แล้วเราเป็นใคร? เราเป็นแค่ไก่ เราไม่สามารถบินได้ เราแค่คลานบนพื้น เรากินอะไรก็ได้ที่ให้กับเรา บนพื้น” ดังนั้น นกอินทรีที่อายุมาก จึงยอมรับเช่นนั้น ตลอดชีวิตของเขา เขาเป็นไก่ ตอนนี้เขาคิดว่า “โอ้ ใช่ แน่นอนเราคือไก่” และเขาก็ยังคง ใช้ชีวิตเหมือนไก่ ไปเช่นนั้นจนกว่าเขาจะตาย อย่ารอจนกว่าคุณจะอายุมากขึ้น และมองขึ้นไปบนท้องฟ้า และดูนกอินทรีที่มองไม่เห็นทั้งหมด บินไปทุกที่ หรือผู้ประทับจิตอื่น ๆ ในบริเวณใกล้เคียง บินผ่านคุณไป อย่ารอช้า นั่งสมาธิให้ดี ทำงานหนักเพื่อปลดปล่อยตัวเอง
คุณเป็นจิตวิญญาณที่อิสระอยู่แล้ว เพียงแค่ที่คุณต้องรู้ คุณต้องรู้จักมัน เช่นเดียวกันคุณเกิด ในฐานะเจ้าชายคุณเป็นเด็กตัวเล็ก ๆ ทุกคนบอกว่าคุณเป็นเจ้าชาย แต่คุณไม่รู้ เจ้าชายหมายถึงอะไร คุณควรจำไว้ เพราะพวกเขาบอกว่าคุณเป็นเจ้าชาย และหลังจากนั้นคุณก็เติบโตขึ้น คุณรู้ว่าเจ้าชายคืออะไร ในทำนองเดียวกันตอนนี้ คุณเพิ่งเริ่มต้นใหม่ คุณจำอะไรไม่ได้มาก คุณไม่เข้าใจมากนัก แต่คุณจะเติบโตเป็นกษัตริย์ ที่ยิ่งใหญ่และสง่างาม
ชาวโมนาโกน่าจะรู้สิ่งนั้น เมื่อเจ้าชายอัลเบิร์ตยังเด็ก เขาอาจไม่เข้าใจ ความหมายของการเป็นเจ้าชาย และตอนนี้เขาเป็นกษัตริย์ เขารู้ดี ก่อนที่เขาจะกลายเป็นกษัตริย์ ว่าเขาเป็นเจ้าชาย แต่เมื่อเขายังเด็ก เขาจะไม่รู้ คุณมีโอกาสไหม เพื่อดูเขา? ไม่ หรือ? มองจากที่ไกล ๆ แต่พวกเขาอยู่ในโมนาโก พวกเขาสามารถมองเห็น (ใช่ มันเป็นไปได้) ห่างไกลใช่ไหม? ฉันรู้ ฉันรู้ ฉันรู้ ห่างไกล โอเค ไม่เป็นไร ไม่เป็นไรเพียงแค่สอบถาม ถ้าคุณเห็นเขาบอกว่าฉันพูดว่าสวัสดี (เขาจะรู้ อาจจะเจอเขา) โอ ใช่ ฉันลืม ฉันจะบอกเขา บอกเขาว่าฉันกล่าวสวัสดี โลกนั้นเล็ก เขาเคยทำงานให้ฉันมาก่อน กับฉันและเขาช่วย เพื่อดูแล สิ่งที่ฉันจำไม่ได้ ขับรถทำความสะอาดหม้อและกระทะ และการกิน ใช่กินอาหารของฉัน แล้วฉันก็อยากเรียนรู้ เพื่อขับเฮลิคอปเตอร์ ฉันได้ทำ แต่แล้วฉันก็ต้องย้ายออกไป แล้วฉันก็เรียนรู้มัน ในประเทศอื่นหลังจากนั้น ฉันทำได้ ฉันบิน ฉันทำได้ เพียงแค่ว่าฉันไม่สามารถดำเนินการ ต่อได้ เพราะคุณต้องพยายาม อย่างมากในการรักษาใบอนุญาต ยิ่งคุณอายุมากขึ้น การทดสอบยิ่งมากขึ้น การตรวจเลือด ทดสอบสายตา ทดสอบหู ทดสอบจมูก ทดสอบคาง ทดสอบผม การทดสอบใด ๆ และคุณต้องบินบ่อย ๆ เพื่อที่จะรักษาชั่วโมง จำเป็นต้องดำเนินการต่อ เพื่อเป็นนักบิน ไม่ใช่แค่สมรรถภาพทางกาย แต่ต้องมีชั่วโมงบินด้วย ความต้องการขั้นต่ำ เพื่อรักษาใบอนุญาตการบิน เพื่อประโยชน์ของคุณเอง เพราะถ้าคุณไม่บิน คุณจะลืม ลืมปุ่มไหนใช้สำหรับอะไร และแทนที่ต้องการบินขึ้นไป กลายเป็นคุณชนต้นไม้ มันก็ไม่ดี
การบินไม่เหมือนการขับรถ การขับรถคุณสามารถหยุดรถได้ ทันที บนทางเท้าหรือที่ใดก็ได้ พักผ่อนหรือสอบถามเส้นทาง ที่นั่นมีนก ไม่บอกอะไร พวกเขาไม่รู้ คุณอยากไปที่ไหน พวกเขาไม่รู้ โมนาโกหมายถึงอะไร จะบอกทิศทางไหน มันแตกต่างออกไป เรื่องราวที่แตกต่างสิ้นเชิง การบิน แต่ฉันสนุกกับมันมาก ฉันสนุกกับมันมาก ฉันหวังว่าฉันจะทำต่อไป แต่ฉันยุ่งเกินไป มันสนุก มันสนุกมากเมื่อคุณได้เห็นนักบิน เขาพลิกเครื่องบินได้ และท้องของคุณไปอยู่ที่จมูกของคุณ มันรู้สึกอย่างนั้น และในเวลานั้น คุณจำพระเจ้าได้แน่นอน มันมีจุดที่ดี มีจุดที่ดี อย่างน้อยคุณก็ได้รับคะแนน จดจำพระเจ้า ในบางช่วงเวลา เมื่อคุณเห็น เครื่องบินหรือเฮลิคอปเตอร์ บนท้องฟ้าบางครั้ง พวกเขาสาธิตการซ้อมรบ สำหรับการแสดง มันดูสนุกมาก แต่เมื่อคุณนั่งในนั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อคุณเป็น นักบินร่วมเท่านั้น คุณไม่ได้ขับ และเขาทำในสิ่งที่เขาต้องการ กับท้องของคุณ และคุณไม่รู้ว่าหัวใจของคุณ อยู่ที่ไหนอีกต่อไป ในเวลานั้น การระลึกถึงอาจารย์เป็นเรื่องดี หรือพระเจ้าหรือเทวดา ใครก็ตามที่คุณทำได้
