Spiritual Practitioners Should Not Have Mundane Thoughts in that Those Thoughts Will Come True

و اکنون یک حرف دل از طرف "کیم دانگ" در آولاک، به عبارت دیگر ویتنام داریم:

استاد عزیز، باشد که بهشت ها، خدایان قدرتمند، بوداها و بودیساتواها، از کالبد فیزیکی شما محافظت کنند تا همیشه آرام، سالم و پایدار باشید. من می خواهم تجربه درونی ام را بازگو کنم؛ تقریبا آگوست ۲۰۲۱ بود. ساعت ۷ بعد از ظهر، مشغول مدیتیشن بودم که زندگی قبلی ام را دیدم. من یک نوجوان بودم، حدودا ۱۷ ساله، بزرگ جثه و قد بلند، و در کنار استاد در جاده راه می رفتم. استاد یک جامه ی بلند زرد با کلاه به تن داشتند و عصا به همراه داشتند.

در حالیکه در جاده راه می رفتم، در مقابلم چادری مندرس را دیدم که در آن یک زن و شوهر سالخورده با چهار پسر زندگی می کرند که بسیار فقیر و بدبخت بودند. به استاد گفتم: "آه، استاد این خیلی اسف بار است!" به استاد گفتم به آن پیرزن کمک می کنم تا زندگی بهتری داشته باشد! استاد به من نگاه کردند، سپس به سمت پیرزن دویدم و او را دلداری دادم و استاد مقداری کیک به او دادند.

در این زندگی، من به عنوان دختر آن پیرزن تناسخ پیدا کردم. و چهار پسر او در زندگی قبلی هنوز پسران او در این زندگی هستند. از سنین بسیار پایین، برای مراقبت از کل خانواده مجبور بودم سختی بسیاری را تحمل کنم. حتی حالا هم، من ستون اصلی خانواده هستم. ناگهان متوجه شدم: استاد فرمودند که ممارست کنندگان معنوی نباید افکار دنیوی داشته باشند، زیرا آن افکار به حقیقت می پیوندند! و در این زندگی من از استاد دورم، و شما را در آنجا تنها گذاشتم. من جرات ندارم که دوباره یک آرزوی دنیوی داشته باشم! فقط آرزوی دیدار مجدد با استاد را دارم. هر بار که سوپریم مستر تلویزیون را تماشا می کنم، شدیدا دلتنگ شما می شوم و قلبم بسیار منقلب می شود.

آرزو می کنم همه چیز مطابق میل شما مطلوب و رضایت بخش باشد. همچنین آرزو می کنم تیم توانمند سوپریم مستر تلویزیون در پناه بهشت و ابزار خدا برای خدمت به دیگران باشد! متشکرم. "کیم دانگ" از آولاک (ویتنام)

"کیم دانگ" با اصالت، از حرف دل روشنگر شما سپاسگزاریم. استاد افکار خود را با شما در میان می گذارند: "کیم دانگ سرسپرده، داستان شما نمونه ‌ای بارز از قدرت ذهن است و اینکه چگونه صادقانه ‌ترین آرزوهای ما محقق می‌ شوند، چه برای نیکی و یا [بدی]. به همین دلیل ما باید مراقب افکارمان باشیم و همیشه افکار مثبت و متعالی داشته باشیم و آرزوی رستگاری حقیقی برای خودمان و دیگران را بخواهیم. بهترین کمکی که می توانیم به دیگران کنیم اینست که به آنها کمک کنیم تا حقیقت را پیدا کنند. ما می توانیم برای تهیه خوراک و یا لباس دیگران تلاش کنیم، اما این کمک فقط موقتی است و در حالیکه هنوز کمک مادی به همنوعانمان در زمان نیاز مهم است؛ اگرچه، ما باید بدانیم که این خدا است که میبخشد و میدهد، در نتیجه از خداوند در درون یا آشکارا تشکر میکنیم. اولویت شماره یک برای ممارست کنندگان معنوی در این دنیای توهمی این است که نوری در تاریکی باشند و راه «خانه» را روشن کنند. باشد که شما و مردم مهربان آولاک (ویتنام) تا ابد در فیض جاودان بودا زندگی کنید."