روز سه شنبه، ۱۸ ماه مه ۲۰۲۱ در یک تماس تلفنی کاری، استاد اعظم چینگ های بسیار عزیز ما، با مهربانی، نظرات خود را به اشتراک گذاشته و اندوه عمیق خود را بخاطر شعله ور شدن اختلاف میان مردم اسرائیل و فلسطین، ابراز کردند.
( استاد، درحال حاضر یک درگیری میان اسرائیل و فلسطین وجود دارد و بنظر می آید که این بحران در حال تشدید است. استاد، چرا فلسطینی ها (حماس) در ابتدا واکنش نشان دادند؟ آیا ما اصلا در آینده ای نزدیک شاهد آتش بس خواهیم بود؟ آیا هرگز بین اسرائیل و فلسطین، صلح خواهد بود؟ )
خب، در حال حاضر این را واقعا نمیتوانم بگویم زیرا بنظر می آید که هردو طرف نمی خواهند تسلیم بشوند. (بله، استاد.)
و همچنین سوال کردید که چرا فلسطینی ها در ابتدا واکنش نشان دادند، درسته؟ (بله.) زیرا پلیس در «حرم شریف» در بیت المقدس شرقی بود، بنا بر گزارش اخبار. (درسته.) حماس درخواست کرد که پلیس از «حرم شریف» بیرون برود. (صحیح.) ولی اسرائیل موافقت نکرد. ازاینرو، بعد از ضرب الاجل، فلسطینیان می خواستند نا امیدی یا خشم یا هرچیز دیگری که حس میکردند را نشان دهند.
ولی فقط موضوع این نیست. من فکر میکنم فقط این نیست. من در جایی خوانده ام که مردم فلسطینی ابراز میکنند که متولد شدن و بزرگ شدن و زندگی کردن در منطقه فلسطین مانند زندگی کردن در یک سلول انفرادی است. (آه.) آنها این حس را دارند. منظورم این است که شاید بعضی افراد این حس را داشته باشند، یا اکثر مردم فلسطین چنین حسی را داشته باشند. (بله، متوجه ام.)
در حقیقت این دو نژاد براساس داستانهای یهودی خواهر و برادر هستند. پدر آنها یکی است، یعنی ابراهیم، آنها از یک خاندان هستند. (بله.) و همه آنها پذیرفته اند که پدر یکسانی دارند، و از یک منشاء هستند. پس چرا دائم جنگ میکنند، این را نمی دانم. و موضوع فقط درمورد ایندفعه یا این وضعیت فعلی نیست. بخاطر این است که مردم فلسطین از دهه ها، حس میکنند که خیلی سرکوب شده اند. (صحیح، استاد.) و مسلما، من آرزو میکنم که یک روز در هر دو سرزمین صلح برقرار شود. فرقی نمیکند چه کسی در آن سرزمین زندگی کند. بهرحال فرزندان خدا هستند که آنجا زندگی می کنند. (بله، استاد.) و از آنجاییکه زمان طولانی طول کشیده آرزو میکنم که مردم فلسطین، به صلح برسند، و زندگی خود را داشته باشند و کارهای خودشان را انجام دهند و فرزندان شان را بزرگ کنند. (ما هم همین آرزو را داریم.) اینگونه، کودکان بسیاری از بین رفته اند. زنان، افراد مسن و همه نوع افرادی از هر دو طرف کشته شده اند. ولی معمولا بیشتر فلسطینیان هستند که از دهه های گذشته در هر درگیری و شرایطی کشته میشوند. (بله، درست است.)
و من حس میکنم بسیار بسیار بسیار... قلبم برای مردم فلسطین به درد می آید. و آرزو میکنم که روزی آنها صلح داشته باشند. (ما هم برای صلح دعا میکنیم استاد.) من این چیزها را دوست ندارم. من را به گریه می اندازد. متوجه اید؟ (بله، متوجه ام.) بخاطر بچه ها و زنان و افراد مسن درمانده. همه ما انسان هستیم. فرقی نمیکند که فلسطینی یا اسرائیلی باشیم.
من برای هر دوی آنها مشغول به دعا بوده ام و این شعار را نوشته ام: "بهشت درحال نظاره است: به جنگ خاتمه دهید." نمیدانم که آیا کسی گوش میکند. می خواستم به آنها یادآوری کنم که همه ما فرزندان خداهستیم و بهشت همواره نظاره میکند که ما چه میکنیم. پس بهتر است که بجای آن، کار خوب انجام دهیم زیرا از "قضاوت نهایی" نمی توان فرار کرد. "هر چیزی بکارید، همان را درو میکنید." ( بله. ما نیز برای صلح بین آن دو ملت دعا میکنیم، استاد. )
من واقعا اینرا اصلا دوست ندارم. من اینرا دوست ندارم. حس میکنم دنیای ما هنوز جهنمی است. کشتار حیوانات، قتل، و نه فقط قتل، بلکه پوست کندن آنها بصورت زنده و تمام این کارها. و کشتار یکدیگر، حتی میان برادران، این مانند یک جنگ داخلی است. (موافقم استاد.) آن درست نیست. اگر آنها ادعا میکنند که به خدا اعتقاد دارند و طبق احکام خدا زندگی میکنند، پس این درست نیست. (بله.) فرقی نمیکند چه کسی آن را شروع کرده. فرقی نمیکند چه نژادی باشد، بخصوص اینکه اجداداشان یکی است و از یک منشاء هستند. این در کتاب مقدس آنها گفته شده. فکر کنم در تورات گفته شده، در آن باید گفته شده باشد که آنها از یک جد هستند.
و ضمنا، ما جد بزرگ یکسانی داریم که حضرت آدم است، و مادرمان مشترک است، "حوا"؛ و بزرگترین پدر اصلی مان یکسان است، که خداوند است. (بله، استاد.) بنابراین من درک نمیکنم که چرا اصلا مردم بایستی سر هر چیزی بجنگند، بر سر یک تکه زمین، بخاطر اختلافات سیاسی، یا غذا یا آب، یا هر چیزی. نمیدانم، واقعا نمی توانم اینها را درک کنم.
( ما امیدواریم که آنها بزودی درگیری را حل و فصل کنند، استاد. ) من هم مثل شما امیدوارم، که ببینیم هر دو جناح در آرامش با یکدیگر زندگی میکنند. و فلسطینی ها نیز بتوانند سرزمین خودشان را مطالبه کنند، تا مستقر شوند و حقوق و سرزمین و روش زندگی خودشان را بدانند، فرهنگ خودشان را حفظ کنند، و کودکان شان را در صلح و وقار بزرگ کنند. (ما هم همین آرزو را داریم.) در حقیقت، الان فقط همین را میتوانم به شما بگویم. (متشکریم، استاد.)
میدانید، مردم فلسطین، بسیاری از آنها از سرزمین شان رانده شده اند، از خانه هایشان بیرون انداخته شده اند، و مشاهده کردند که دسترنج کل عمرشان توسط مهاجران یهودی نابود شد، و مسلما تمام اینها زخمی در درون قلب شان ایجاد میکند. (بله، متوجه ایم.) منظورم این است که، ادامه غصب زمین چه فایده ای دارد، حتی اگر فکر کنید که متعلق به شماست. اما من در اخبار خوانده ام که واقعاً هیچ مدارک واضح یا تشخیص بین المللی ای وجود ندارد که چه سرزمینی متعلق به مهاجران یهودی است. یعنی، اگر این سرزمین از قبل محل کشاورزی و زندگی فلسطینی ها بوده، یا هر کسی، که زمان زیادی از آن گذشته، پس بگذارید همانطور بماند. ضمنا، اسرائیلی ها به قدر کافی زمین دارند، خیلی خیلی خیلی بزرگتر از مکانی که فلسطینی ها در حال حاضر در آن زندگی میکنند. (درسته.) بنابراین من فکر میکنم که یهودی ها به قدر کافی زمین دارند، لازم نیست که زمینی که مردم فلسطین از قبل در آن زندگی و کشاورزی کرده اند را بگیرند. (ما هم موافقیم، استاد.)
من، خودم، به شخصه، آرزو میکنم که قطعه زمینی داشته باشم، خیلی، خیلی، خیلی بزرگ، در یک جایی، آزاد و قانونی، تا تمام فلسطینی ها را دعوت کنم که به آنجا بیایند و در آنجا زندگی کنند. زیرا اگر تمام این مدت، این همه آزار و سرکوب شده اند، نمیدانم که چه احساسی دارند. (بله.) نمیدانم که چطور زندگی شان را می گذرانند. آنها نمی توانند احساس اعتماد به نفس و حس خوبی داشته باشند، بخصوص تمام کودکان، که دائما اینگونه در ترس زندگی میکنند. (بله، استاد.) و حتی نمی دانید که چه زمانی خانه تان با خاک یکسان خواهد شد یا باغ زیتون تان نابود خواهد شد، و بیرون انداخته شده و بیخانمان خواهید شد. این واقعاً صحیح نیست. (بله، ما هم همین نظر را داریم.) خدای من! چرا موجب بدبختی مردم شوید وقتیکه مجبور نیستید چنین کنید، وقتیکه میتوانید مخالف آنرا انجام دهید؟
لطفا، خدایا به ما کمک کن، به مردم فلسطین کمک کن، و به مردم یهودی کمک کن که نور را ببینند، تا "لطف" و "سخاوتمندی" تو را ببینند، و به آنها صلح عطا فرما. سپاسگزارم، خداوندا. همه ی ما دوستت داریم ولی آنچه که گفتی را انجام نمیدهیم. من از طرف تمام انسانها بخاطر این امر بسیار توبه میکنم. لطفا به ما کمک کن. متشکرم، خدایا.
شاید آنها برای دیگر کشورها یا در سطح جهان، محبوب نباشند اما من باز هم برای بچه ها، زنان، بی پناهان و سالخوردگان بسیار متأسف هستم، و برای افرادیکه ظرف یک شب بی خانمان میشوند و نمیدانند کجا باید بروند، حالا که خانه شان با خاک یکسان شده، و اموال شان از بین رفته و کودکان نمیدانند که مدرسه ی بعدی که باید بروند، کجاست. فرو خوردن و سالهای متمادی ساکت ماندن کار خیلی ساده ای نیست، و... تصور کنید که من جای آنها باشم، من هم احساس خوبی نخواهم داشت. هیچکسی در آن وضعیت حال خوشی نخواهد داشت. (صحیح، استاد.) تمامش بخاطر رقابتهای سیاسی و تفاوت بین ایدئولوژی ها است که باعث میشود هر بار اینگونه افراد بیگناه قربانی شوند.
صلح خوب است. صلح خوب است. کشورهای زیادی با اسرائیل صلح برقرار میکنند. من از این بابت بسیار خوشحالم و این خیلی خوب است. فقط یک مسئله ی دیگر هم بایستی حل شود: صلح میان فلسطینی ها و یهودی ها. این خیلی خیلی مهم است - برای آنها و برای جهان هم خیلی مهم است، تا ثابت کنیم که ما نژاد متمدنی از موجودات روی این سیاره هستیم. ما دیگر در قرن ۲۱ ام هستیم. بخاطر خدا! بخاطر خدا، بخاطر عشق خدا، لطفا دست از کشتن همدیگر بردارید! لطفا سرکوب کردن نژادهای ضعیف تر و مهربان تر را متوقف کنید، صرفا بخاطر اینکه قدرت بیشتری دارید، صرفا بخاطر اینکه شانس بیشتری برای این کار دارید، فقط بخاطر اینکه پول بیشتری دارید و قوی تر هستید، جمعیت بیشتری دارید، یا به هر دلیل دیگری.
اسرائیل با دیگر کشورهای عربی صلح برقرار کرده است، (بله، استاد.) و فلسطینی ها جدای از تمام مسائل دیگر، به نوعی حس میکنند که تنها مانده اند و حمایت نمی شوند. (درسته.) و طی سالها مسائل زیادی جمع شده است، و اگر زمان زیادی است که جمع شده یک چیزی باید (به آنها) بخشیده شود. وگرنه، فکر نمیکنم که فلسطینی ها و حماس بخاطر آن دلیل، جرأت کنند که حتی اسرائیل را تحریک کنند، زیرا دیگر حریف این قدرت نیستند. (درسته.) آنها دیگر اصلا حریف هم نیستند. بخاطر همین حتما خیلی احساس درماندگی می کنند و حس میکنند که نسبت به آنها بی عدالتی شده، و کلی مسائل دیگر به این تشدید درگیری، اضافه شده است. هر چه که باشد، برایشان احساس تأسف میکنم. برای فلسطینی ها متأسفم.
آه، بخاطر خدا، بخاطر عشق خداوند، لطفا تمام این خونریزی ها را متوقف کنید. آن کودکان را مانند کودکان خودتان بدانید، آنوقت خواهید دانست که چه حسی دارند. باشد که همه ی شما متبرک باشید، بخشیده شوید، و خدای قادر مطلق به شما رحمت فرستد. آمین.
استاد گفتند که هر زمان که ایشان مصیبت این مردم که در این درگیری رنج می کشند را می بینند، گریه می کنند و دعا میکنند که همه چیز به صلح ختم شود.
ای مهربان ترین استاد، از همدلی عمیق شما بسیار سپاسگزاریم، و بخاطر یادآوری پرمهر به موقع شما، درباره ی همزیستی هماهنگی که خداوند برای تمام فرزندانش مقدر ساخته است. ما نیز برای مصالحه ی روان و سریع میان فلسطین و اسرائیل دعا میکنیم و امیدواریم تا هر دو طرف بعنوان مردمی از یک قوم و خویش نهایتا در صلح باشند. برای استاد عزیزمان سلامتی کامل و بهترین شادی را آرزو میکنیم، درحالیکه در حمایت کامل تمام بهشت های باشکوه هستند.
